Josef Jadassohn, urodzony 10 września 1863 roku w Legnicy, a zmarły 24 marca 1936 roku w Zurychu, to postać o znaczącym dorobku w dziedzinie dermatologii.
Był niemieckim lekarzem, który odegrał ważną rolę w rozwoju wiedzy medycznej, a jego profesura na Uniwersytecie w Bernie oraz na Uniwersytecie we Wrocławiu świadczy o jego wpływie na kształcenie przyszłych pokoleń lekarzy.
Życiorys
Josef Jadassohn był synem kupca Meyera Jadassohna oraz Elise, z domu Kohn. Po ukończeniu gimnazjum w Legnicy, podjął studia z zakresu medycyny na renomowanych uczelniach, takich jak Uniwersytet w Göttingen, Uniwersytet we Wrocławiu, Hochschule w Heidelbergu oraz Uniwersytet w Berlinie. W 1887 roku uzyskał tytuł doktora medycyny na Uniwersytecie we Wrocławiu.
Do roku 1892 pełnił funkcję asystenta Alberta Neissera w Szpitalu Wszystkich Świętych (Allerheiligen-Hospital) we Wrocławiu. Następnie, w latach 1896-1917, objął stanowisko dyrektora uniwersyteckiej kliniki chorób skóry w Bernie, a ostatecznie, od 1917 do 1932 roku, był profesorem dermatologii na Uniwersytecie Wrocławskim.
Dorobek naukowy
Josef Jadassohn był pionierem w dziedzinie alergologii. To on jako jeden z pierwszych badaczy wprowadził techniki immunologiczne do analizowania chorób dermatologicznych. Jego praca miała znaczący wpływ na badania nad immunopatologią gruźlicy i grzybic.
Warto zaznaczyć, że do dziś istnieje termin odnoszący się do znamion łojowych, które określane są jako znamię Jadassohna, uznając tym samym jego wkład w medycynę. Ponadto, wprowadzenie testów płatkowych przez Jadassohna w diagnostyce kontaktowego zapalenia skóry przyszło jako innowacyjny krok w kierunku lepszej diagnozy.
W roku 1901 opisał także rzadkie schorzenie wieku dziecięcego znane jako granulosis rubra nasi, co dodatkowo potwierdza bogaty dorobek jego kariery. Jego pasja do dermatologii znalazła swoje odzwierciedlenie w monumentalnym dziele, które rozpoczął w 1927 roku – 24-tomowym Handbuch für Haut- und Geschlechtskrankheiten, obejmującym wszystkie znane wówczas choroby skóry i jej przydatków.
Wybrane prace
Josef Jadassohn był wybitnym specjalistą w dziedzinie dermatologii, a jego prace miały znaczący wpływ na rozwój tej dyscypliny. Wśród jego najważniejszych publikacji można znaleźć:
- Bemerkungen zur Histologie der systematisirten Naevi und über Talgdrüsen-Naevi, 1895,
- Krankheiten des Penis nebst Harnröhre,
- Ueber eine eigenartige Erkrankung der Nasenhaut bei Kindern (Granulosis rubra nasi). Archiv für Dermatologie und Syphilis, 1901, 58: 145-158,
- Die venerischen Krankheiten. W: Wilhelm Ebstein, Gustav Schwalbe (red.) Handbuch der praktischen Medizin, in Verbindung mit Zahlreichen Gelehrten. 2.wydanie 1905,
- Lupus erythematodes,
- Die Tuberkulose der Haut. W: Franz Mracek: Handbuch der Hautkrankheiten. Volume 3, volume 4,1; Wiedeń, 1904-1907,
- Hautkrankheiten. W: Julius Schwalbe (red.): Lehrbuch der Greisenkrankheiten, Stuttgart, 1909,
- Allgemeine Ätiologie, Pathologie, Diagnose und Therapie der Gonorrhoe. W: Handbuch der Geschlechtskrankheiten, Bd. 1. Wien, 1910,
- Über Pyodermien, die Infektionen der Haut mit den banalen Eitererregern: Erweiterte Ausarbeitung nach einem am Schweizer. Ärztetag in Bern gehaltenen Vortrag. Verlag Halle a.S.: C. Marhold, 1912,
- Lepra. W: Wilhelm Kolle, August Paul von Wassermann (Hrsg.): Handbuch der pathogenen Microorganismen Jena, 1913,
- Handbuch der Haut- und geschlechtskrankheiten. Ergänzungswerk. Herausgegeben von A. Marchionini gemeinsam mit Zahlreichen Fachgelehrten. Bd. 1-10, Berlin, Springer-Verlag, 1959-1970,
- J. Jadassohn, F. Lewandowsky. Pachyonychia congenita. Jacobs Ikonographia Dermatologica, 1906.
Te publikacje są przykładem jego wkładu w badania nad chorobami skóry i stanowią istotne źródło wiedzy w tej dziedzinie.
Przypisy
- J.J. Jadassohn J.J., Bemerkungen zur Histologie der systematisirten Naevi und über „Talgdrüsen-Naevi”, „Archiv für Dermatologie und Syphilis”, 33 (1), 1895, s. 355–372, DOI: 10.1007/BF01842810, ISSN 0365-6020 (niem.).
Oceń: Josef Jadassohn