Włodzimierz Juszczak, znany również jako Roman Juszczak, to znacząca postać w polskim środowisku duchownych greckokatolickich. Urodził się 19 lipca 1957 roku w Legnicy, gdzie rozpoczął swoją duchową i zawodową drogę.
Jako przedstawiciel zakonu bazylianów, Włodzimierz Juszczak pełni ważną rolę w Kościele greckokatolickim, szczególnie w ramach eparchii wrocławsko-koszalińskiej, której to biskupem został w 1999 roku. Warto zwrócić uwagę, że przed rokiem 2020 przewodził eparchii wrocławsko-gdańskiej, co świadczy o jego długotrwałym zaangażowaniu w życie religijne i społeczność lokalną.
Życiorys
Przesiedlenie rodziny
Rodzina Romana, której ojciec, Bazyli, w młodości doświadczył tragedii wysiedlenia, została przymusowo usunięta z rodzinnej miejscowości Bednarka, znajdującej się w Łemkowszczyźnie, w efekcie akcji „Wisła”. Jego matka, Iwanna, z d. Tełesnyćka, również musiała stawić czoła trudnym losom, gdy w 1942 roku została deportowana razem z rodzicami do Niemiec w ramach przymusowych prac. W drodze powrotnej z wygnania, rodzina z przerażeniem dowiedziała się o masakrze, która miała miejsce w dniu 11 kwietnia 1945 roku, gdzie tragicznie zginęło 180 osób narodowości ukraińskiej, w tym ich proboszcz, ksiądz Biłyj. W tej dramatycznej sytuacji, na pewien czas, osiedlili się we wsi Rosochata, w okolicach Legnicy, gdzie w 1947 roku spotkali się z innymi wysiedleńcami z Łemkowszczyzny. Rodzice przyszłego biskupa poznali się na zachodnich ziemiach Polski i w 1956 roku wzięli ślub.
Dzieciństwo i młodość
Ich pierwszy syn, Roman, wstąpił do sakramentów chrztu i bierzmowania w greckokatolickiej parafii w Legnicy, gdzie posługę sprawował ksiądz Włodzimierz Hajdukiewicz. Jego nazwisko zostało odnotowane w księdze ochrzczonych jako pierwsze. Ukończył szkołę podstawową w 1972 roku w Rosochatej, po czym rozpoczął naukę w IV Liceum Ogólnokształcącym w Legnicy, pod opieką Jarosławy Kisielewskiej. W tym czasie duszpasterzem młodzieży w legnickiej parafii był ksiądz mitrat Jan Martyniak, późniejszy metropolita greckokatolicki w Przemyślu i Warszawie.
Życie zakonne
Po zakończeniu nauki w szkole średniej, Roman Juszczak, 31 sierpnia 1976 roku, dołączył do Zakonu oo. Bazylianów, z którymi miał kontakt już jako dziecko. Przyjął zakonne imię Włodzimierz i odbył nowicjat pod duchowym przewodnictwem o. Jozafata Romanyka. Swoje pierwsze śluby zakonne złożył 18 czerwca 1978 roku. W 1983 roku ukończył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie, a 1 maja tego samego roku złożył śluby wieczyste. Zaledwie tydzień później, 8 maja, otrzymał święcenia diakonatu, a 28 maja, z rąk metropolity wrocławskiego, Henryka kardynała Gulbinowicza, przyjął święcenia kapłańskie. Następnie pracował jako duszpasterz w Bartoszycach oraz w Asunach, w województwie warmińsko-mazurskim. W 1984 roku zainaugurował studia zaoczne w Akademii Teologii Katolickiej na Wydziale Prawa Kanonicznego, kończąc je w 1990 roku z tytułem licencjata. Już od 1985 roku obsługiwał również parafię w Ostrym Bardzie, gdzie duszpasterzem był ksiądz Bazyli Oszczypko. W 1989 roku prowincjał, o. Wasyl Medwit, obecny biskup egzarcha kijowsko-wyszhorodzki, powołał go do monasteru bazyliańskiego w Warszawie, by objął stanowisko magistra nowicjatu oraz prefekta braci studentów. Służba w warszawskim monasterze miała miejsce w części, gdy Kościół greckokatolicki na Ukrainie oraz innych byłych państwach komunistycznych wychodził z podziemia. Aby wspierać nowo odbudowujące się bazyliańskie wspólnoty, postanowiono otworzyć miejsce dla nowych nowicjuszy oraz studentów z Ukrainy, Rumunii i Słowacji. Jesienią 1993 roku Roman został przeniesiony do monasteru w Węgorzewie, gdzie pełnił obowiązki proboszcza parafii greckokatolickiej oraz dziekana olsztyńskiego. Po wyniesieniu o. Wasylija Medwita do godności biskupa, od lipca 1994 roku Roman przejął zadania protoihumena (prowincjała) bazyliańskiej wspólnoty w Polsce, wracając do Warszawy. Wspólnie z o. Jozafatem Romanykiem, o. Melecjuszem Biłyńskim oraz o. Markiem Skórką zajął się studentami oraz życiem całej prowincji, jednocześnie pełniąc funkcje proboszcza parafii greckokatolickiej w Warszawie. Szczególną troską otoczył monaster i cerkiew na Zasaniu w Przemyślu, które zostały oddane w 1996 roku przez państwo bazylianom, mając w osobie przełożonego o. Tymoteusza Fesza oddanego współpracownika. 24 kwietnia 1999 roku, decyzją Jana Pawła II, został mianowany biskupem eparchii wrocławsko-gdańskiej Kościoła greckokatolickiego w Polsce, a jego chirotonia oraz ingres miały miejsce 19 czerwca 1999 roku.
Przypisy
- Reorganizacja Kościoła greckokatolickiego w Polsce. nuncjatura.pl. [dostęp 25.11.2020 r.]
- Jest to nawiązanie do anafory z Boskiej Liturgii św. Jana Chryzostoma.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Peter Marzinkowski | Dominik Zamiatała | Nikifor (Chotiejew)Oceń: Włodzimierz Juszczak