Zbór Chrześcijańskiej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Legnicy

---

Historia

W latach 50. XX wieku na terenach Legnicy mieszkał Adam Wójcicki wraz z matką. Próby powołania lokalnego zboru ewangelicznego odbywały się kilkukrotnie aż do 1958 roku, jednak nie przyniosły one oczekiwanych rezultatów. W tym samym roku do ich domu przeprowadził się Michał Jawdyk z żoną. W ten sposób wierząca społeczność wzrosła do 8 członków. Rozpoczęli oni swoją działalność ewangelizacyjną, która przyciągała nowych wiernych. Spotkania nowo powstałego zboru miały miejsce w mieszkaniu Jawdyków przy ul. Skłodowskiej 9. Michał Jawdyk pełnił rolę duszpasterza, a Adam Wójcicki zajmował się sprawami administracyjnymi. Pomoc w działaniach wspólnoty tworzona była także przez Włodzimierza Zająca oraz jego małżonkę Hipolitę.

Zaproszenia na nabożeństwa wysyłano do członków innych, niezarejestrowanych zborów, co sprzyjało dalszemu rozwojowi wspólnoty. W ich siedzibie odbywały się cztery nabożeństwa tygodniowo, a chrzty miały miejsce w Orsku. Legnica nawiązała bliskie relacje ze zborem w Polkowicach Dolnych oraz innymi niezarejestrowanymi wspólnotami w kraju, co sprawiło, że stała się ona jednym z kluczowych miejsc ruchu pięćdziesiątników w Polsce. W odpowiedzialnych rolach w zborze znajdowali się Teodor Bubniak, Jan Kuczek, Franciszek Nocek, Prokop Obuchanicz oraz Kazimierz Poręba. W 1960 roku do Legnicy przybył Feliks Janik, który także włączył się w działalność wspólnoty. W tej epoce zbudowano również relacje z zborami w Ukraińskiej SRR.

W połowie lat 60. do Legnicy osiedlił się Zdzisław Krasowski wraz z żoną Melanią, która pochodziła z zielonoświątkowego zboru w Suchej Górnej. Do wspólnoty dołączyli również Wiesław Janik i jego żona Stefania. Legnicka wspólnota pięćdziesiątników liczyła wówczas około 60 członków. Nabożeństwa nadal odbywały się w domu Jawdyków, a ich frekwencja czasami osiągała nawet 300 osób. Oprócz nabożeństw, organizowano również spotkania w ciągu tygodnia, które miały miejsce w mieszkaniach Janików i Krasowskich.

Na przełomie lat 70. i 80. liczba uczestników nabożeństw wzrosła na tyle, że niemożliwe stało się ich prowadzenie w dotychczasowym lokalu na ul. Skłodowskiej. Wobec trudności związanych z brakiem rejestracji, podjęto decyzję o zakupie nieruchomości przy ul. Rybnickiej 9, której właścicielem został członek zboru, Tadeusz Iwanicki. W budynku urządzono salę modlitwy o powierzchni około 53 m² oraz pomieszczenia socjalne, a na piętrze znajdowało się mieszkanie dla rodziny Tadeusza Iwanickiego. Nabożeństwa w nowej sali rozpoczęły się w 1983 roku.

Nie minęło jednak dużo czasu, a także nowy budynek przestał być wystarczający dla zboru. Z inicjatywy młodzieży zwrócono się do Michała Jawdyka z wnioskiem o budowę nowego domu modlitwy. Wspólnota złożyła prośbę do Ministerstwa o przydział działki, ale ze względu na brak rejestracji, napotkała liczne przeszkody. W tym czasie rozpoczęto również starania o rejestrację Chrześcijańskiej Wspólnoty Zielonoświątkowej jako związku wyznaniowego, obejmującego polskie zbory pięćdziesiątników. Rejestracja odbyła się w Departamencie Wyznań w 1986 roku. Następnie, po kolejnych problemach, udało się uzyskać działkę przy ul. Sudeckiej 3.

Budowa nowego domu modlitwy zainaugurowana została w 1988 roku i prowadzona była pod nadzorem Tadeusza Iwanickiego. W projekcie uczestniczyło wielu członków wspólnoty oraz sympatyków, a także współwyznawcy z Ukrainy. Większość funduszy pochodziła z własnych zasobów zboru, wsparły go także inne wspólnoty Chrześcijańskiej Wspólnoty Zielonoświątkowej oraz wspólnoty w RFN i Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku zorganizowano pierwszą Międzynarodową Konferencję Chrześcijańską, która miała miejsce w Wojewódzkim Domu Kultury i zgromadziła uczestników z Australii, Belgii, Czechosłowacji, Francji, Kanady, RFN, Stanów Zjednoczonych oraz ZSRR.

1988to także moment, w którym zainaugurowano wydawanie czasopisma „Droga, Prawda, Życie”, którego pierwszym redaktorem był Roman Jawdyk. Później działalność tę przejął zbór w Zabrzu. W 1989 roku Roman Jawdyk objął stanowisko pastora zboru, równocześnie pełniąc funkcję Prezbitera Naczelnego Chrześcijańskiej Wspólnoty Zielonoświątkowej. Z biegiem czasu do grupy ds. duchowych dołączył również Roman Jakimowicz jako drugi pastor.

Dom modlitwy został otwarty we wrześniu 1993 roku. W nowym obiekcie znalazła się przestronna sala nabożeństw na 700 miejsc, kuchnia oraz stołówka z 200 miejscami, 4 salki katechetyczne, 2 kancelarie i 2 mieszkania, a także zaplecze gospodarcze. Zbudowano również baptysterium, które używane jest sporadycznie, ponieważ chrzty odbywają się w pobliskich jeziorach.

W latach 2000. zbór liczył około 140 ochrzczonych członków i organizował cztery nabożeństwa tygodniowo. W ramach działań edukacyjnych funkcjonowały cztery grupy szkółki niedzielnej, odbywały się spotkania dla młodzieży oraz rozważania biblijne. Działał także chór i grupa uwielbiająca. Co roku w zimie organizowane były zjazdy młodzieżowe, w których uczestniczyło od 300 do 500 osób. Wzmacniano działalność ewangelizacyjną latem, organizując wydarzenia w Parku Miejskim oraz w pozostałych miesiącach w siedzibie zboru. Lokalna młodzież angażowała się w pracę ewangelizacyjną poza Legnicą, wspierając wspólnoty w Kędzierzynie-Koźlu, Kłodzku, Kostrzynie nad Odrą, Lesznie, Łodzi oraz prowadząc działalność w polonijnym zborze w Niemczech, a także na terenie Zakładu Karnego w Gorzowie Wielkopolskim.

W Legnicy nawiązała także funkcjonująca placówka zboru w Jaworze, gdzie każdego tygodnia w świetlicy Szkoły Podstawowej nr 5 przy ul. Armii Krajowej 9 odbywały się nabożeństwa, a spotkania w ciągu tygodnia miały miejsce w mieszkaniach prywatnych.

---

Oceń: Zbór Chrześcijańskiej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Legnicy

---