Przedmieście Głogowskie

Dzielnice

Przedmieście Głogowskie, znane również pod niemieckimi nazwami Glogauer Haag i Glogauer Vorstadt, stanowi jedną z dzielnic Legnicy, usytuowaną w północnej jej części. Teren ten został przyłączony do miasta w 1873 roku, co miało istotny wpływ na jego rozwój.

Obszerne ulice, które dominują w tej dzielnicy, to między innymi: ulica Brama Głogowska, Leszczyńska, Bydgoska, oraz Poznańska, która prowadzi w kierunku obwodnicy miasta. Dodatkowo, do głównych ulic należy także Głogowska oraz Słubicka.

Na północy, zachodzie i południu dzielnicy przebiegają linie kolejowe, natomiast po zachodniej i południowej stronie płynie rzeka Czarna Woda. Rzeka ta jest zwieńczona trzema mostami drogowymi oraz jedną kładką pieszą, co ułatwia komunikację w regionie.

Komunikacja miejska działa wzdłuż ulic Poznańska, Głogowska, Słubicka, Bramą Głogowską oraz Bydgoską, gdzie znajduje się łącznie 9 przystanków. Oprócz tego, przy ulicy Poznańskiej, obok chłodni, ulokowała się pętla autobusowa.

Po zachodniej stronie lokalizują się różne firmy oraz hurtownie, z kolei na północy, za linią kolejową, można znaleźć chłodnię, Centrum Chemiczne oraz inne przedsiębiorstwa.

W starszej części dzielnicy, w skład której wchodzą ulice takie jak: Głogowska, Prusa, Kochanowskiego, Kraszewskiego, Łokietka, Skłodowskiej-Curie, Rybacka, Okólna, Garncarska oraz Brama Głogowska, znajdują się kamienice o wysokości 4- i 5-kondygnacyjnej. Z kolei nowsza część dzielnicy charakteryzuje się willami oraz 5-kondygnacyjnymi blokami z wielkiej płyty, co zróżnicowuje architekturę przestrzeni.

Obszar pomiędzy ulicami Bydgoską, Poznańską i torami kolejowymi zabudowany jest budynkami, które wcześniej służyły jako koszary.

Warto wspomnieć, że na terenie Przedmieścia Głogowskiego znajduje się także Park Gdański o powierzchni 1,3 ha, którego budowę datuje się na 1892 rok. Obok parku usytuowane jest miejskie kąpielisko Kormoran, które zajmuje obszar 15 ha. W 2008 roku kąpielisko przeszło gruntowną renowację, co przyczyniło się do jego przekształcenia w nowoczesny obiekt rekreacyjny.

Przedmieście Głogowskie graniczy z:

  • dzielnicą Piątnica,
  • dzielnicą Czarny Dwór,
  • dworcem kolejowym.

Wśród istotnych obiektów publicznych wyróżniają się:

  • Park Północny na Placu Gdańskim,
  • Kościół św. Rodziny.

Szkolnictwo i edukacja

Na terenie przedmieścia Głogowskiego można znaleźć dwie instytucje edukacyjne, które odgrywają kluczową rolę w localnej społeczności.

  • Szkoła Podstawowa nr 2,
  • Zespół szkół samochodowych.

Sport i rekreacja

W tej dzielnicy można znaleźć różnorodne miejsca dedykowane sportowi i rekreacji, które z pewnością przyciągną miłośników aktywnego stylu życia.

  • kąpielisko Kormoran (Kąpielisko północne),
  • hala sportowa OSiR.

Historia

Początki osadnictwa w tym regionie datują się na okres neolitu, sięgając około 4200 lat p.n.e.. W tym czasie odnaleziono narzędzie, jakim był toporek, w okolicach ul. Słubickiej 3. W starożytności, a także w XVII i XVIII wieku, przeprowadzono badania archeologiczne, które odsłoniły cmentarzysko Kultury Łużyckiej z V wieku p.n.e. położone w rejonie ulicy Bagiennej. W następnych wiekach dzielnica była coraz częściej wzmiankowana w literaturze średniowiecznej. Historycy zaznaczają, że osadnictwo mogło rozwijać się wzdłuż traktu wiodącego do Głogowa, co znajduje potwierdzenie w lokalizacji niektórych obiektów.

W średniowieczu, w pobliżu Parku Północnego, istniały między innymi miejsca takie jak Czarny Folwark oraz posiadłość znana jako „Herzogborn”, która w późniejszym czasie została nazwana „Zieloną Doliną”. W 1281 roku miasto nabyło od księcia Henryka V część gruntów, które obecnie należą do tej dzielnicy. Na początku XIV wieku przejęto dodatkowe łąki i lasy w rejonie rzeki Czarnej Wody.

Za Bramą Głogowską wznosił się kościół lub kaplica cmentarna pod wezwaniem Św. Barbary, który był częścią Kapituły Św. Grobu. Kolegiata została zbudowana najprawdopodobniej w okolicy, gdzie mieścił się cmentarz żydowski, zlikwidowany na potrzeby budowy miejskich umocnień. Szpital Św. Anny, przeznaczony dla osób chorych na trąd, wraz z kościołem pod tym samym wezwaniem, były notowane w latach 1395, 1401 i 1413.

Kolejny cmentarz żydowski znajdował się w rejonie ulicy Bagiennej. W latach 1444–1448 kuratorem szpitala był Ambroży Bitschen, który później pełnił funkcję burmistrza Legnicy i zakupił nowy budynek dla szpitala. Niestety, wspomniane budowle zostały zniszczone podczas rozbudowy miejskich fortyfikacji. Dzięki dokumentom fortecznym Saebischa z XVII wieku mamy wiedzę, że te obiekty mogły znajdować się na Wyspie Tumskiej, otoczonej fosą, w okolicy dzisiejszej Poczty.

W 1455 roku Fryderyk I legnicki przekazał Janowi Kapistranowi działkę nieopodal Bramy Głogowskiej w celu wzniesienia kościoła pod wezwaniem Św. Trójcy. Kościół i klasztor powstały pod nadzorem czeskich Bernardynów sprowadzonych przez Fryderyka I w 1475 roku. Interesujący jest fakt, iż działalność zakonników nie odnotowywała większych sukcesów, a wzmianki o ich powrocie z Czech pojawiają się dopiero w 1524 roku. W 1530 roku na polecenie księcia Fryderyka II rozebrano kościół kolegiacki. Resztki jego konstrukcji przetrwały do czasów II wojny światowej, a budowla była częściowo opuszczona przez kanoników od 1428 roku.

W 1839 roku przed Bramą Głogowską otwarto popularny lokal „Deutscher Kaiser” Elsnera oraz „Prinz von Preußen”, który przyciągał wielu mieszkańców Legnicy. Zmiany w komunikacji, związane z budową torów kolejowych, wymusiły stworzenie nowych połączeń z centrum, co zaowocowało wytyczeniem ulicy Mari Skłodowskiej-Curie (niem. Lubenerstraße) w latach 1881-1882, a w 1893 roku jej przedłużeniem, ul. Bolesława Prusa (niem. Werdmannstraße).

W wyniku powodzi w 1883 roku zdecydowano się na utworzenie kąpieliska na Czarnej Wodzie. Pomiędzy Czarną Wodą a Młynówką powstała elektrownia w 1898 roku (aktualna ulica Wałbrzyska). W 1912 roku, wraz z rosnącym zainteresowaniem sportem wśród mieszkańców, zrealizowano budowę drugiego sztucznego obiektu sportowego. W latach 1908-1926 dzielnica przeżywała intensywny rozwój, gdyż wiele budynków zostało postawionych między ulicami Głogowską a Słubicką, a także na ulicach Kraszewskiego, Prusa i Kochanowskiego. Na południe od Głogowskiej również wzniesiono wiele obiektów przemysłowych, a nowe projekty przemysłowe realizowano przy ulicach Masarskiej i Sierocińskiej. Dodatkowo, w rejonie ulic Kobylińskiej i Wałbrzyskiej zaczęto budować osiedla mieszkaniowe.

Znane osoby związane z Przedmieściem Głogowskim

Wśród osób, które miały istotny wkład w rozwój kultury i życia społecznego Przedmieścia Głogowskiego, szczególnie wyróżnia się Benjamin Bilse. Był on nie tylko znakomitym dyrygentem, ale także utalentowanym kompozytorem, który zyskał uznanie w swoim fachu. Jego działalność miała miejsce w karczmie „Zum Schwarzkretscham”, która obecnie znana jest jako Głogowska 32, stanowiąca ważny punkt na mapie lokalnej kultury.

Przypisy

  1. Kompleks Parku Gdańskiego.
  2. Przyłączenie terenu Przedmieścia Głogowskiego. portal.legnica.eu.

Oceń: Przedmieście Głogowskie

★★★★★
Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:12