Andrzej Myc, urodzony 21 marca 1953 roku w Legnicy, był renomowanym polskim naukowcem. Zmarł 22 października 2022 roku, pozostawiając po sobie ważne osiągnięcia w dziedzinie biologii oraz immunologii.
W swoim dorobku miał doktorat habilitowany nauk biologicznych, a jako profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Zielonogórskiego przyczynił się do rozwoju nauki w Polsce. Poza tym, Andrzej Myc był również aktywnym działaczem opozycji w czasach PRL, co dodaje jeszcze więcej znaczenia jego postaci w historii kraju.
Kariera
Andrzej Myc jest osobą, która swoją edukację rozpoczęła w I Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki w Legnicy. Następnie, w roku 1977, ukończył studia na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie zdobył tytuł doktora w roku 1984. Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę jako pracownik naukowy w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu.
Jego kariera naukowa doświadczyła istotnych zawirowań, gdy w 1984 roku został aresztowany oraz zwolniony z pracy. Jednak dzięki wsparciu dyrektora instytutu, prof. Stefana Ślopka, powrócił do swojej dotychczasowej pracy. W listopadzie 1988 roku Andrzej Myc wyjechał na stypendium naukowe fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego do Memorial Sloan Kettering Cancer Center w Nowym Jorku.
Od roku 1993, Myc podjął pracę na Indiana University, by w 1997 roku przenieść się na University of Michigan w Ann Arbor. Jego osiągnięcia zawodowe obejmują również stanowisko Research Assistant Professora w Michigan Nanotechnology Institute for Medicine and Biological Sciences. Pracował nad projektami związanymi z rozwojem środków ochrony przed bronią biologiczną, co zostało sfinansowane przez Pentagon.
W swojej karierze profesjonalenj, Andrej Myc zasiadał także w Radzie Naukowej fundacji En Arche, która jest znana z promowania pseudonauki.
Działania opozycyjne
Andrzej Myc rozpoczął swoją działalność opozycyjną w 1979 roku, kiedy to zaczął kolportować „Biuletyn Dolnośląski”. Już w sierpniu 1980 roku, jako inicjator strajku w swoim zakładzie pracy, rozpoczął aktywną działalność polityczną. Od października 1980 roku był zaangażowany w ruch „Solidarność”, gdzie pełnił rolę członka Komitetu Założycielskiego. Jego zaangażowanie kontynuowane było w KZ w IIiTD PAN.
Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku, Myc zaczął organizować struktury kolportażowe RKS „Solidarność”, co było kluczowe dla kontynuacji działalności opozycyjnej w trudnych warunkach. Od 1982 roku zaangażował się w działania Solidarności Walczącej, a jako członek Rady i Komitetu Wykonawczego tej organizacji, odpowiedzialny był m.in. za sprawy finansowe oraz organizację skrzynek kontaktowych i kryjówek dla osób ściganych przez władze.
Andrzej Myc był także współzałożycielem oddziałów Solidarności Walczącej oraz autorem licznych artykułów publikowanych w pismach „Solidarność Walcząca” i „BIS”. Jego zaangażowanie miało swoje apogeum w listopadzie 1987 roku, kiedy to wspólnie z Piotrem Medoniem brał udział w demonstracji, rzucając ulotki z rusztowania wrocławskiego ratusza. Transparent, który towarzyszył tej akcji, domagał się uwolnienia Kornela Morawieckiego oraz Hanny Łukowskiej-Karniej.
Konflikt z władzami
13 stycznia 1984 roku Andrzej Myc został zatrzymany i umieszczony w Areszcie Śledczym Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych we Wrocławiu. Po ponad półrocznym przetrzymywaniu, 26 lipca 1984 roku, ogłoszono jego zwolnienie na mocy amnestii.
W ciągu tej trudnej sytuacji Myc był wielokrotnie zatrzymywany na okres 48 godzin. Regularnie wezwany na przesłuchania oraz rozmowy ostrzegawcze, był również obiektem rewizji w swoim mieszkaniu, co jego życie czyniło niezwykle skomplikowanym i pełnym stresu.
Fundamentalnym momentem jego oporu miało miejsce 4 grudnia 1986 roku, kiedy to został uprowadzony przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa (SB). Funkcjonariusze ci żądali, aby wsparł współpracę i wskazał miejsce ukrywania się Kornela Morawieckiego. Po kategorycznej odmowie współpracy, Myc został na szczęście zwolniony, jednak dalej był nękany przez SB, co stanowiło kontynuację jego trudnej i niebezpiecznej walki z ówczesnymi władzami.
Przypisy
- Rada naukowa - Fundacja En Arche [online], enarche.pl [dostęp 22.04.2024 r.]
- Ekspansja antyewolucyjnej fundacji En Arche w Polsce [online], totylkoteoria.pl [dostęp 22.04.2024 r.]
- Inteligentny projekt – list otwarty w sprawie pseudonauki [online], kwantowo.pl [dostęp 22.04.2024 r.]
- Nie żyje dr hab. Andrzej Myc. Naukowiec, działacz opozycji w PRL [online], www.rmf24.pl [dostęp 22.10.2022 r.]
- Dr hab. Andrzej Myc – informacja biograficzna [online], Polska Akademia Umiejętności [dostęp 23.10.2022 r.]
- Andrzej Myc – Biogram [online], Cyfrowa Biblioteka Multimedialna Edukacja [dostęp 23.10.2022 r.]
- Jesteśmy numer jeden - 60 lat ILO w Legnicy, red. Halina Tamioła, Wydawnictwo Edytor, Legnica 2005.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Krzysztof Grygajtis | Leopold Kronecker | Heinrich Wilhelm Dove | Grażyna Krzanowska | Marek Bem | Antoni Bukaluk | Krystyna Kłosińska | Lesław Bielak | Marcin Majewski | Edyta Jurkowlaniec-Kopeć | Jerzy Liban | Marek Derwich | Jacek OleksynOceń: Andrzej Myc