Grażyna Krzanowska

---

Życiorys

W latach 1971–1976 Grażyna Krzanowska odbyła studia z zakresu kompozycji u Tadeusza Natansona, który był jej nauczycielem w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu. Po zakończeniu nauki, w latach 1976–1986, pełniła funkcję wykładowcy teorii muzyki w Państwowej Szkole Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach. Z biegiem lat, od 1986 roku, jej ścieżka zawodowa prowadziła ją do Państwowej Szkoły Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Bielsku-Białej.

Od 1976 roku Grażyna Krzanowska mieszka w Czechowicach-Dziedzicach, gdzie aktywnie angażuje się w organizację życia muzycznego w regionie. Jest to zasługa jej licznych inicjatyw, w tym Muzycznych Spotkań Młodych „Alkagran”, które zainicjowała i prowadzi od 1991 roku. Festiwal ten jest poświęcony pamięci Andrzeja Krzanowskiego. W 1993 roku założyła również prywatną Małą Akademię Muzyki, co dodatkowo wzbogaca ofertę kulturalną w Czechowicach-Dziedzicach.

Główne nagrody i wyróżnienia

Na podstawie dostępnych materiałów można zauważyć, że Grażyna Krzanowska zdobyła szereg prestiżowych wyróżnień oraz nagród, które potwierdzają jej talent kompozytorski.

• w 1978 roku zdobyła II nagrodę w Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich za utwór pt. Symfonia z uderzeniem w kotły na orkiestrę (1977–1978),
• w 1979 roku uzyskała III nagrodę w Konkursie Kompozytorskim Naczelnej Redakcji Muzycznej Polskiego Radia i Telewizji za kompozycję Polanowe ognie na sopran, alt i zespół instrumentalny (1979),
• w 1983 roku została wyróżniona na The Okanagan Music Festival for Composers w Kanadzie za utwór Kwartet smyczkowy nr 2 (1980),
• w 1989 roku otrzymała II nagrodę w IX Międzynarodowym Konkursie dla Kompozytorek w Mannheim za kompozycję Silver Line na piętnaście instrumentów smyczkowych (1988–1989).

Twórczość

W twórczości Grażyny Krzanowskiej przenikają się trzy istotne nurty: folklorystyczny, dydaktyczny oraz symfoniczno-kameralny, w którym najpełniej uwidacznia się osobowość tej utalentowanej kompozytorki. Dramaturgia wielu jej dzieł rozgrywa się na płaszczyźnie harmoniczno-sonorystycznej, co sprawia, że jej muzyka staje się niezwykle ekspresyjna.

Styl Krzanowskiej cechuje stylistyczna różnorodność, która zbliża ją do przedstawicieli postmodernizmu. Kompozytorka z łatwością czerpie z tradycyjnych technik oraz klasycznych form, łącząc technikę aleatoryczną z klasterowymi brzmieniami, w których wyraźnie słychać tonalne odniesienia. Taki zabieg nadaje jej utworom unikalny charakter.

Warto również zauważyć, że brzmienia, które tworzy, czerpią siłę z kameralistyki, co sprawia, że nawet w orkiestrze potrafi uchwycić chwile wielkiej intymności i subtelności. Dzięki temu jej muzyka staje się nie tylko wysublimowana, ale także głęboko emocjonalna.

Jej kompozycje były prezentowane na wielu prestiżowych wydarzeniach, takich jak „Warszawska Jesień”, Festiwal Musica Polonica Nova we Wrocławiu oraz Śląskie Dni Muzyki Współczesnej w Katowicach, co dowodzi ich znaczenia w kontekście współczesnej polskiej muzyki.

---

Oceń: Grażyna Krzanowska

---